Aan en in de oude industriële RAC hallen hangt dit paviljoen. Het gebouw is gezien als onderdeel van het landschap en schept hierdoor bijzondere uitgangspunten.

Op het moment dat de blauwe trap begint, is niet duidelijk waar de trap heen leidt. Pas om de hoek ziet men het paviljoen hangen. De trap verdwijnt vanaf hier schuin de RAC hallen in, en dringt als het ware als een arm het gebouw binnen en houdt met de hand het houten gedeelte van het paviljoen vast.

Het paviljoen hangt op grote hoogte waardoor er een vrij uitzicht is op de stad en de lucht. De combinatie van de bijzondere entree en het uitzicht wekt het gevoel op verder weg te zijn van de stad dan men daadwerkelijk is.

Deze entree scheidt de dagelijkse ervaringen van de stad van het bijzondere bezoek aan het paviljoen.